در سیستم های هیدرولیک به منظور اتصال شیلنگ، لوله و… موجود در سیستم، از قطعاتی از جنس فولاد، پلاستیک و یا برنج، به نام اتصالات هیدرولیک استفاده می شود. این نوع اتصالات در شکل ها و ابعاد مختلف در بازار موجود هستند و همچنین طبق استانداردهای مختلفی تولید و عرضه می شوند. این اتصالات بر روی سر شیلنگ ها در سیستم هیدرولیک پرس می شوند.
در سیستم های هیدرولیک پایه و اساس موارد ایمنی بر روی اتصالات هیدرولیکی بنا می شود. بنابراین هنگام انتخاب و خرید این نوع اتصالات و قطعات بایستی به کیفیت طراحی و دقت در ساخت و تولید آنها، توجه کرد. چرا که هر چه قدر کیفیت این اتصالات بالاتر باشد، خروجی و کارایی سیستم هیدرولیک بهتر خواهد بود.
در واقع بایستی به این موضوع اشاره کرد که اتصالات هیدرولیک در سیستم هیدرولیک از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند و هنگام تولید باید مورد آزمایش و تست های مختلف قرار گیرد.

مشخصات و انواع اتصالات هیدرولیک از نظر مواد سازنده

اتصالات هیدرولیکی در اندازه ها و سبک های مختلف به فروش می رسند و مشتری می تواند با توجه نیاز خود اتصال مربوط به سیستم هیدرولیک را سفارش دهد. این نوع اتصالات معمولا تحت فشارهای زیاد کار می کنند، بنابراین بایستی از استحکام و مقاومت کافی برخوردار باشند.
برای ایجاد اتصال در اجزای سیستم های هیدرولیک، می توان از طریق جوشکاری و پرسکاری آنها به هم متصل کرد. اما هنگام سرویس و یا تعویض اتصالات بیستی از یکدیگر جدا شوند. بنابراین می توان از انواع اتصالات هیدرولیک متحرک برای سیستم استفاده کرد. طراحی این نوع از اتصالات از پیشرفت بالایی برخوردار است و باعث عملکرد بهتر و راحتی در نصب می شود.
یکی از مواد مورد استفاده برای ساخت اتصالات هیدرولیکی، پلاستیک است. استفاده از پلاستیک باعث مقاومت اتصال در مقابل خوردگی می شود اما دوام این نوع اتصال پایین تر خواهد بود و با این که از قیمت کمتری نسبت به سایر اتصالات برخوردار است، در میان مصرف کنندگان کاربرد زیادی ندارد.
در موارد خاص و برای برخی از سیستم های هیدرولیک، از اتصالات استیل استفاده می شود. اتصالات هیدرولیکی با جنس استیل در فشار کاری بالا، از کارایی و عملکرد بهتری برخوردار هستند. این نوع اتصالات دوام بیشتری داشته و در برابر گرما و حرارت زیاد مقاومت بسیار زیادی دارد.
اتصالات هیدرولیک برنجی در عین حال که عملکرد بسیار خوبی دارند و سیستم در هنگام کار دچار نشتی و افت فشار نمی شود، اما در مقایسه با فولاد ضد زنگ، دوام و مقاومت کمتری دارند.
اتصالات از جنس فولاد کربنی که ترکیبی از آهن و کربن هستند، می توانند درجه حرارتی بین 65 تا 500 درجه فارنهایت را تحمل کنند. البته از نظر قیمت و هزینه نیز از سایر انواع این اتصالات گران تر هستند.